نوشتن مقدمه خوب براي مقاله

 مقدمه‌ بخش اول يك مقاله علمي است كه خواننده را از محتوای درون مقاله اگاه می کند و در حكم نقشه راه براي خواندن كل مقاله مي باشد. در واقع هدف اصلي از بيان مقدمه این است كه «چرا این پژوهش انجام شده است». گاهی اوقات داوران مجلات و ژورنال ها تنها به خواندن مقدمه مقاله‌ می پردازند و در صورتی که این بخش مورد قبول قرار گیرد به خواندن ادامه مقاله می پردازند. در واقع اكثر داوران در مجلات علمي تصميم خود را پيرامون  قبول يا رد مقاله در 15 دقيقه اول خواندن آن كه عمدتاً منطبق با مقدمه است مي‌گيرند. بنابراین متخصصان در زمینه مقاله‌نويسي پيشنهاد مي‌كنند كه حداقل نيمي از زمان نوشتن مقاله، به نگارش مقدمه و نتيجه‌گيري اختصاص يابد.

ساختار كلي و محتواي مقدمه

بطور كلي ساختار مقدمه به ترتیب شامل موارد زیر است:

• ارائه زمينه و ديدگاه درباره موضوع و اهميت 
• مروري كوتاه بر متون علمي موجود
• بيان منطق منجر به انجام پژوهش
• بيان هدف مطالعه 

اولين خط مقدمه:

اولين خط مقدمه را مي‌توان مهمترين بخش آن در نظر گرفت چرا كه محور آن ايجاد انگيزه در خواننده از طريق تبيين اهميت و گستردگي موضوع مطالعه است. در جمله اول مقدمه معمولاً موضوع اصلي مطالعه معرفي مي‌شود. پاراگراف هاي بعدي به بررسي متون و ذكر هدف مطالعه اختصاص دارد.

هدف اصلي از نوشتن مقدمه، روشن کردن این موضوع است که چرا مطالعه انجام شده و انگيزه پژوهشگر از انجام آن چه بوده است. ذكر دقيق اينكه چه مطلبي قرار است در مقاله بيان شود و موضوع اصلي مطالعه چيست مهمترين موضوعي مي‌باشد كه به آن پرداخته مي‌شود.

سير ارائه مطالب در مقدمه:

همواره سير ارايه مطلب در مقدمه از عام به خاص است؛ به عبارت ديگر نويسنده، مطلب را از جنبه‌هاي كلي شروع مي‌كند و رفته رفته به قسمتهاي اختصاصي‌تر مي‌پردازد تا در نهايت لزوم انجام مطالعه را براي تكميل آنچه تاكنون انجام شده روشن نمايد.

هنر و تكنيك نوشتن يك مقدمه خوب:

لازم است نويسنده در مقدمه به خوبي تاكيد نمايد كه چگونه فرضيه را تهيه كرده است. در اين راستا نويسنده بايد به خوبي ارتباط مطالعات قبلي با تحقيق خود را روشن كند؛ چرا كه عدم توجه به اين نكته از شايعترين مشكلات موجود در بخش مقدمه است.

مراجع در مقدمه:

نه آنقدر از مطالب كتب مرجع استفاده كنيد كه فرم كلي مقاله حالت عاميانه و بديهي به خود بگيرد و نه آنقدر اختصاصي بنويسيد كه براي عمده خوانندگان ابهام آفرين باشد.

پاراگراف آخر مقدمه:

خصوصيات مهم پاراگراف آخر مقدمه بهترين محل براي بيان هدف مطالعه است. اين قسمت همچنين محل نوشتن مزاياي تكنيك يا متدولوژي جديد (اگر تحقيق در اين مورد است) نيز مي باشد. در جمله آخر اين پاراگراف مي توانيد به اختصار به روش اجراي مطالعه نيز اشاره كنيد. اما بهتر است آن را به بخش مواد و روشها واگذار كنيد.

زمان نوشتن مقدمه چه موقعي است ؟

يك ترتيب منطقي براي نگارش مقاله مي تواند به اين صورت باشد كه ابتدا بخش مواد و روشها، سپس نتايج، آنگاه مقدمه و در انتها بخش بحث مقاله به رشته تحرير درآيد. با اين حال عده‌اي معتقدند مقدمه بايد قبل از نوشتن ساير قسمت هاي مقاله نوشته شود و برخي ديگر نيز بر اين اعتقادند كه  در انتها اضافه شود؛  اما به هر شكل توجه و دقت كافي از جانب نويسنده در تنظيم مقدمه ضروري است.

اما شايع ترين مشكلاتی که در نوشتن مقدمه می تواند پیش بیاید :

عدم بيان هدف از انجام مطالعه كه موجب سر در گمي خواننده مي‌شود.

عدم اشاره به مراجع مرتبط كه از اعتبار مطالعه مي‌كاهد.

شرح تحقيقاتي كه ارتباط دوري با مطالعه فعلي دارند و موجب خستگي خواننده مي شود.

عدم توضيح ساختار تئوريك كلي مطالعه كه مخاطب را در خواندن ساير قسمتهاي مقاله فاقد ديدگاه نگه بازميدارد.

حجم يك مقدمه خوب چقدر است؟

پيشنهاد مي‌شود طول مقدمه حداكثر دو صفحه يا 6 / 1 كل مقاله باشد ( هر كدام كه كمتر است).

نکات ضروری در نوشتن مقدمه:

1. هرگز در مقدمه به نتايج حاصل از مطالعه اشاره نكنيد. 
2.  تا حد امكان از افعال معلوم استفاده كنيد. البته « من » كلمه‌اي است كه اكثر داوران از آن دل خوشي ندارند، لذا در استفاده از ضمير اول شخص پرهيز كنيد. 
3. به هنگام نوشتن، آنجا كه از موضوعي پذيرفته و اثبات شده سخن به ميان مي‌آوريد، از زمان حال ساده و آنجا كه به پژوهشها و مطالعات قبلي اشاره مي‌كنيد از زمان گذشته استفاده نماييد. چنانچه خواستيد عبارتي را عيناً از ديگران نقل كنيد آنرا داخل گيومه قرار دهيد.
4. تا حد امكان  از مخفف‌هاي نادر و بعضاً نامانوس استفاده نكنيد. هيچ چيز نمي‌تواند سريعتر از علايم اختصاري بي‌معني يا اشاره به بيماريها، داروها، گزارشها يا مكانهايي كه مخاطب « نمي‌داند » او را از خواندن مقاله منصرف نمايد.
5. از تكرار فراوان واژگان كليدي پرهيز كنيد زيرا به زيبايي مقدمه لطمه مي زند.
6. همواره به همخواني عنوان مقاله و مشكل مورد مطالعه توجه كنيد و در گيرودار تحرير مقاله از اين نكته مهم غافل نمانيد.
7.  «براي مخاطبتان بنويسيد؛ نه براي خودتان». بعضاً مولفان در خصوص آنچه مي‌خواهند بگويند و نيز مخاطبينشان توجه كافي ندارند. آنها نگارش خود را با ايده‌اي شروع مي‌كنند و اميدوارند خواننده با درايت شخصي خود نكات مهم آن را دريابد و اعتراضي هم نكند. اين اشكال بويژه در مقالاتي كه از جانب متخصصان براي پزشكان عمومي نوشته مي‌شود به وفور ديده مي‌شود.

سخن پاياني اينكه براي كسب مهارت در نوشتن مقدمه، زياد بنويسيد و از نويسندگان ماهر الگو بگيريد.